Na dit lange en warme week-end voelt het vanavond net alsof dit de laatste dag van een lange zomervakantie is. Nog enkele uurtjes met weemoed genieten van de laatste zonnestralen in de tuin voor het slapengaan en werken. Vanmorgen onkruid gewied tussen de kiezels in de voortuin, het werd echt te erg. Na een heroische strijd met grassen, paardebloemen, distels en kruisjeskruid – in volle zon – werd het pleit na drie uur in mijn voordeel beslecht. De ontwortelde planten werden achtergelaten in de middagzon; die het geamputeerde groen in een mum van tijd veranderde in stro. Daarom is wieden bij dit weer een plezier, door de warme zon wordt schoffelen enorm efficiënt. Ik hoop trouwens over drie maanden eindelijk vaarwel te kunnen zeggen aan die lelijke en onpraktische kiezels. Daarna gepauzeerd onder de notelaar. Bij veel mensen is de tuin bij het intrekken van de woning niet meer dan een wei. Onze huidige woning werd in 1936 gebouwd, en dus was er ook al een tuin. Weinig echt bruikbare elementen, maar één van de twee …
↧